Natúúrlijk gaf Tiger Woods de overwinning in het restant van het ZoZo Championship niet meer uit handen. Zelden tot nooit verloor hij een toernooi waarbij hij als leider aan de laatste ronde begon (54 uit 58) dus de kans dat hij een voorsprong van drie slagen weg zou geven met nog zeven holes te spelen, mocht als uiterst klein worden beschouwd.

En toch kreeg Woods de recordzege niet cadeau op de - door slecht weer en gebrek aan daglicht - naar de vroege Japanse maandagochtend verplaatste ontknoping van de wedstrijd van de PGA Tour. Hideki Matsuyama kwam terug tot twee slagen en had zelfs een korte putt om het verschil terug te brengen tot slechts één. De Japanner miste en Woods deed vervolgens wat hij al zo vaak deed: de wedstrijd definitief naar zich toetrekken.

Maar hoewel hij het al heel vaak deed, en daar mooie, bijzondere, opvallende zeges bij zaten, was deze wel héél bijzonder. 

Natuurlijk was het Tour Championship (de eerste zege in tijden) van vorig jaar dat ook, net zoals The Masters (Major nummer 15), maar de derde zege in dertien maanden (in zestien starts...) was van grote historische waarde omdat hij zich met zijn 82ste overwinning (noot: alle spelers uit de top-10 van de wereldranglijst van gisteren bij elkaar wonnen 79 keer op de PGA Tour...) naast Sam Snead kwam als speler met de meeste overwinning op het hoogste circuit ooit.

'Ik mag me heel gelukkig prijzen dat ik zo'n mooie loopbaan heb gehad tot nu toe', deed Woods nog een beetje zijn best de euforie om hem heen te temperen, maar ook hij zal de grootsheid van het moment beseft hebben. Niet alleen omdat hij nog maar eens een pagina aan de geschiedenisboeken toevoegde, maar ook - en zeker - omdat hij als geen ander wist van hoe ver hij is gekomen. Je zou het bijna vergeten, maar het is nauwelijks twee jaar geleden dat hij hardop de vraag stelde of hij uberhaupt ooit nog zou kunnen golfen na de zoveelste operatieve ingreep.

Maar Tiger is Tiger. Een fenomeen. Tussen zijn eerste overwinning in 1996 en de 82ste in 2019 zit 23 jaar. Het talentvolle broekie van toen is inmiddels 43 jaar, maar is nog altijd iemand om rekening mee te houden. En hoe. In nauwelijks een jaar tijd won hij een Tour Championship, een Major en een 'gewoon' toernooi. Er zijn spelers die daar in een hele loopbaan niet eens in de buurt komen, laat staan spelers die al zo vaak onder het mes gingen en afgeschreven werden. Maar Tiger is Tiger. Een fenomeen.

Snead was 52 toen hij zijn laatste wedstrijd won en Woods heeft dus nog wel even om de legende definitief uit de boeken te spelen.

En er is niemand die er ook maar aan twijfelt of dat ook echt gaat gebeuren ook...

Einduitslag